پروتکل KNX
استاندارد KNX راهکار اصولی و عملی برای پیاده‌سازی سیستم‌های هوشمند در محیط‌های داخلی ساختمان‌ها است. این استاندارد جدیدترین دستاورد دانشمندان و زیرساخت ارتباطی قدرتمندی برای ارتباط بین اجزای پیکره‌ی کنترلی ساختمان می‌باشد. در سال 1990 شرکت مستقل Konnex که مقر آن در بروکسل است تاسیس گردید و اساس کار استانداردسازی پروتکل 2تحت عنوان EIB که مخفف European Instalation Bus است آغاز گردید. این نام پس از چند سال به EIB/KNX و بعد از آن به KNX تغییر یافت. امروزه بیش از 300 شرکت معتبر عضو این انجمن هستند و 8000 نوع محصول مختلف بر پایه KNX در دنیا تولید می شود که از بزرگترین مزایای آن می‌توان به کیفیت بالای این محصولات تحت استاندارد KNX اشاره نمود.
مانیتورینگ دمای نقاط مختلف و کنترل آنها از طریق صدور فرامین لازم.
کنترل روشنایی و شدت نور برای اتاق‌ها، سالن‌ها، ورودی‌ها، محوطه پارکینگ و … .
قطع آب و گاز از طریق فرمان روی شیر الکتریکی مربوطه.
خاموشی سراسری ساختمان در زمان ترک آن و قرار دادن تجهیزات به حالت ایمن.
استاندارد پروتکل KNX
این استاندارد بر پایه سیستم ارتباطی EIB بوده که با لایه‌های فیزیکی ، شیوه‌های Config و تجارب کاربردی Bati BUS و EHS گسترش یافته‌است.
KNX بستر‌های ارتباطی فیزیکی زیادی را تعریف می‌کند:
1- سیم‌کشی با کمک زوج بهم تابیده (برگرفته از استانداردهای EIB و Bati BUS ).
2- شبکه برق ساختمان (برگرفته از استانداردهای EIB و EHS،شبیه آن چیزی که X1O عمل می‌نماید).
3- استفاده از امواج رادیویی.
4- ( Ethernet) که با عناوین EIB net/IP و یا KNX net/IP نیز شناخته می‌شود.
KNX فارغ از هرگونه پلتفرم سخت‌افزاری طراحی شده‌است. یک وسیله در شبکه KNX می‌تواند توسط هرچیزی کنترل شود، از یک میکرو کنترلر 8 بیتی تا یک PC ، که این امر را نیاز خاص آن مقطع تعیین می‌نماید.