امنیت هوشمند و بهبود بهره وری انرژی و کیفیت

امنیت هوشمند و بهبود بهره وری انرژی و کیفیت

امنیت هوشمند و بهبود بهره وری انرژی و کیفیت

خانه هوشمند در تهران

امنیت هوشمند و بهبود بهره وری انرژی و کیفیت شهرهای هوشمند به معنای اجرای فناوری دیجیتال برای بهبود کیفیت زندگی ساکنان یک شهر است.

هدف از ایجاد این شهرها حل برخی از مشکلاتی است که انتظار می رود در شهرهای آینده پدیدار شود، تقویت مدیریت منابع بهتر و پایدارتر از جمله مزایای دیگر.

دسترسی به این اطلاعات (که در بسیاری از موارد برای عملکرد شهر، مانند تامین برق یا آب حیاتی خواهد بود) می تواند به طور بالقوه در برابر حملات سایبری آسیب پذیر باشد.

به همین دلیل است که زیرساخت های شهر شامل پروتکل های امنیتی شهر هوشمند و امنیت اینترنت اشیا ضروری است.

مشکلات امنیتی در شهرهای هوشمند

خانه هوشمند در تهران

مجمع جهانی اقتصاد در گزارش ریسک های جهانی 2020 خطر حملات سایبری را به عنوان پنجمین تهدید جهانی فهرست می کند. در این دسته، هر چیزی از سرقت اطلاعات گرفته تا حملات باج‌افزار،

تا کنترل سیستم‌های در مقیاس بزرگ را شامل می‌شود که باعث آسیب‌های عمده می‌شود. این گزارش همچنین بیان می‌کند که خطرات برای آن دسته از فناوری‌هایی که به دنیای فیزیکی گسترش می‌یابند،

در آن سیستم‌های فیزیکی-دیجیتال ترکیبی وجود دارد، بیشتر است، مانند مورد شهرهای هوشمند.

این حملات به معنای عواقب جدی برای کاربران یک شهر نیست، بلکه هزینه‌های اقتصادی قابل توجهی نیز دارد: شرکت آی‌بی‌ام محاسبه می‌کند که میانگین هزینه‌های نشت داده‌ها در حد 3.92 میلیون دلار است،

هزینه‌ای که می‌تواند مشکلات جدی را برای هر شهری امنیت هوشمند و بهبود بهره وری انرژی و کیفیت ایجاد کند.

بنابراین امنیت شهر هوشمند یکی از اولویت‌ها در اجرای این مدل شهر جدید است. علاوه بر این، این دقیقاً اتصالات متقابل است.

شهرهای هوشمند را مشخص می کند و خطراتی را که یک شهر در صورت عدم اجرای پیشگیرانه برنامه های امنیتی هوشمند در معرض آن قرار می دهد، چند برابر می کند.

بنابراین هر نقطه اتصال بین سیستم های مختلف می تواند به یک نقطه آسیب پذیر تبدیل شود که می تواند با موفقیت مورد حمله قرار گیرد. اگر حمله ای انجام شود،

بنابراین، عواقب آن با وقفه در عملکرد یک شهر هوشمند، همراه با مشکلات ترافیک، ارتباطات، تامین آب و انرژی و غیره خواهد بود. پیامدهای اصلی شکست در امنیت هوشمند را می توان به شرح زیر خلاصه کرد:

سرقت اطلاعات

خانه هوشمند در تهران

اولین پیامد عدم حمایت می تواند به عنوان سرقت اطلاعات شخصی تحقق یابد. شهرهای هوشمند از اطلاعات ساکنان خود برای تسهیل بسیاری از فرآیندها استفاده می کنند؛

از کاغذبازی تا تخصیص منابع. اگر یک حمله سایبری رخ دهد، مهاجم ممکن است اطلاعات خصوصی تعداد زیادی از شهروندان را در اختیار داشته باشد، که سپس می تواند در روش های کلاهبرداری استفاده شود.

ربودن یا انکار زیرساخت

خانه هوشمند در تهران

علاوه بر این، امنیت اینترنت اشیا، و آنچه مربوط به شهرهای هوشمند است، می‌تواند توسط حملات سایبری که تلاش می‌کنند زیرساخت‌های خاصی را ربوده و از طریق نقض‌های امنیتی به آن‌ها دسترسی پیدا کنند،

در معرض خطر قرار گیرد. همچنین ممکن است اتفاق بیفتد که هدف از حمله می تواند انکار سیستم های خاص باشد.

این بدان معناست که مهاجم می تواند تصمیم بگیرد که چگونه یا چه زمانی از زیرساخت های خاص استفاده کند یا به سادگی آنها را خاموش کند. مورد دوم می تواند نتیجه حملات Man-in-the-Middle (MitM) یا Distributed Denial of Service (DDoS) باشد.

راه حل های امنیتی هوشمند

خانه هوشمند در تهران

به گفته شرکت مشاوره گارتنر، در مطالعه “چرخه هایپ برای فناوری ها و راه حل های شهر هوشمند”، راه حل های امنیتی هوشمند از جمله پرکاربردترین و پرطرفدارترین فناوری ها در زمینه شهرهای هوشمند هستند. برخی از آنها عبارتند از:

رمزگذاری داده ها

خانه هوشمند در تهران

رمزگذاری داده ها به معنای تغییر دادن آنها به حدی است که معنای آنها پنهان شود. به این ترتیب، تنها کسانی که کد یا رمز عبور مناسب را دارند می توانند معنای خود را پیدا کنند. بنابراین یک راه حل حیاتی برای ایجاد یک مدل امنیتی شهر هوشمند است.

این امر حریم خصوصی اطلاعات شخصی به اشتراک گذاشته شده توسط ساکنان شهر را تضمین می کند. برخی از پروتکل‌هایی که ممکن است اعمال شوند عبارتند از همگام‌سازی حالت‌های دسترسی و جلوگیری از نقاط کور امنیتی.

این به نوبه خود، باید با تولید پروتکل‌هایی پیرامون امنیت اینترنت اشیاء محقق شود، به طوری که کاربران دستورالعمل‌های روشنی در مورد نحوه محافظت از امنیت خود و سیستم‌ها داشته باشند.

نظارت بر امنیت

خانه هوشمند در تهران

نظارت امنیتی شامل تولید سیستم‌هایی است که قادر به تجزیه و تحلیل داده‌هایی است که دریافت می‌کنند، به طوری که می‌توانند تشخیص دهند که آیا شاخص‌هایی برای سازش (IOC) وجود دارد یا خیر.

اینها شامل داده هایی است که خطرات یا تهدیدات احتمالی را در رابطه با یک سیستم شناسایی می کند. در صورت شناسایی، اقدامات امنیتی باید به طور خودکار برای جلوگیری از گسترش آسیب اعمال شود.

انجام شبیه سازی حمله

خانه هوشمند در تهران

شبیه سازی حمله شامل استفاده از یک آژانس خارجی برای آزمایش امنیت یک سیستم است. به این ترتیب، نقض‌های امنیتی احتمالی و مسائل پیشگیری شناسایی می‌شوند و امکان اتخاذ تدابیری برای حل آن‌ها فراهم می‌شود.

همه موارد فوق حاکی از آن است که امنیت هوشمند حیاتی خواهد بود و باید به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از استراتژی پیاده سازی شهر هوشمند، هرگز به عنوان چیزی فرعی، یکپارچه شود.

در نتیجه، کار با پروتکل‌های Secure by Design حیاتی است – به عبارت دیگر، توسعه سیستم‌هایی با امنیت به عنوان یک ستون طراحی.

برای توسعه یک سیستم Secure by Design، حداقل 3 مرحله وجود دارد که هر شهر هوشمند باید در نظر بگیرد:

همه کسانی که با سیستم درگیر هستند (از سازنده گرفته تا کاربران) باید پروتکل های امنیتی موجود و نحوه پیاده سازی آنها را بدانند. برای انجام این امر، باید یک مدل امنیتی واضح برای پیروی در صورت حمله ایجاد شود.

با در نظر گرفتن اینکه چگونه امنیت را تضمین می کنند، در مورد فناوری هایی که باید استفاده شوند، تصمیم آگاهانه بگیرید. علاوه بر این، پرسنل مناسب باید استخدام شوند.

همه طرف های ذینفع در هر سطحی باید مشارکت کنند و از اهمیت امنیت آگاه باشند. نظارت مداوم و جستجو برای راه حل های جدید و ایمن تر.

پلتفرم امنیتی شهر هوشمند

خانه هوشمند در تهران

بستری برای مدیریت یکپارچه تمام خدمات شهری تحت یک سیستم واحد است. در طرح امنیت ملی (ENS) گواهی می‌گیریم تا از حفاظت از داده‌های کاربران خود اطمینان حاصل کنیم.

به ویژه محرمانه بودن داده‌های موجود در فایل‌ها، سیستم‌ها و برنامه‌های  اجرایی دولت‌های عمومی، تا به امن‌ترین حالت دست یابیم. شهرهای هوشمند و جلوگیری از هدف هر گونه حمله سایبری.

با استفاده از این نرم افزار می توان راهکارهای مربوط به مدیریت آب، وای فای، مدیریت انرژی، محیط زیست، زیرساخت ها، قابلیت سکونت و تحرک شهری، حاکمیت، نوآوری اجتماعی، اقتصاد و کسب و کار را در یک پلتفرم ادغام کرد.

علاوه بر این، این پلتفرم شامل پروتکل های امنیتی هوشمند مانند پیش بینی اقدامات مدیریتی و همچنین مدیریت و کنترل انواع آلارم ها می باشد.

رشد، تکامل شهرها و تحول فناوری آنها به سمت شهرهای هوشمند یکی از چالش های بزرگ آینده است.

چگونگی مواجهه با مطالبات قریب الوقوع برای تضمین کیفیت زندگی شهروندان و پایداری شهرها پیامد لزوم اجرای راهکارهای محیط زیست هوشمند است.

در زیر چالش های پایداری شهرهای آینده، شهرهای هوشمند و لزوم به کارگیری راهکارهایی که در زمینه پایداری عمل می کنند را برای شما آورده ایم.

محیط هوشمند، راه حلی هوشمند و پایدار

خانه هوشمند در تهران

جمعیت جهان سال به سال به طور تصاعدی در حال افزایش است و بخش عمده ای از فعالیت های روزانه خود را در شهرها انجام می دهد که به محل اصلی سکونت این جمعیت تبدیل شده است.

بر اساس داده های سازمان ملل، یک نقطه عطف تاریخی در سال 2010 به دست آمد: جهان از عمدتاً روستایی به عمدتاً شهری تغییر کرد. انتظار می رود تا سال 2050 بین 75 تا 85 درصد از جمعیت در شهرها زندگی کنند.

حوزه های عمل محیط هوشمند

خانه هوشمند در تهران

در این محیط، حوزه‌های عملی بسیاری از محیط هوشمند و مزایای آن برای شهروندان وجود دارد، از جمله شهرهای هوشمند که متعهد به مدیریت کارآمد انرژی و منابع طبیعی،

با هدف دستیابی به بهره‌وری انرژی، بهینه‌سازی مصرف و افزایش و بهینه‌سازی هستند. استفاده از انرژی های تجدیدپذیر و همچنین کاهش انتشار CO2.

همه این اقدامات زیست محیطی بسیار فراتر از مصرف و مدیریت هوشمند آب (تامین، کیفیت و آبیاری هوشمند) تا تصفیه پایدار زباله در تمام مراحل (جمع آوری، مسیریابی و هشدار) هستند.

این راه حل همچنین امکان ایجاد سناریوهایی را فراهم می کند که بر روی کیفیت محیطی، اندازه گیری های هواشناسی، انتشار گازها و زباله های موجود در هوا عمل می کنند.

نتیجه: شهرهایی که برای بهبود کیفیت زندگی مردم مساعد، برای شهروندانشان مطلوب و برای گردشگری جذاب هستند. راه حلی که به کارایی بیشتر در استفاده از منابع و انرژی و در نتیجه حفظ و حراست از محیط زیست می رسد.

مزایای اصلی محیط هوشمند چیست؟

خانه هوشمند در تهران

کاربرد فناورانه محیط هوشمند به دنبال تأثیر مثبت بر شهرها از طریق ایجاد علت- معلولی از گردآوری، اندازه‌گیری و جمع‌آوری داده‌های انبوه برای کنترل و پارامترسازی کل است، با بهره‌مندی از توانایی تعریف شاخص‌ها.

به لطف تفسیر این شاخص ها، ظرفیت بیشتری برای تجزیه و تحلیل و ظرفیت تصمیم گیری بهتر وجود دارد.

در نتیجه، افزایش بازده انرژی، هم در مصرف و هم در اجرای مناسب انرژی‌های تجدیدپذیر، کاهش ردپای کربن و تأثیر بیشتر بر پایداری جمعیت (یا منطقه هوشمند) و در نهایت ایجاد می‌شود. ، بهبود کیفیت زندگی افراد.

دیدگاهی بنویسید

آدرس ایمیل شما منتشر نمی شود.